بودن در فضاي شهري پر از تنش و استرس متواند بر روح و روان مردم آن شهر تاثيرات مخربي بگذارد . مسلما شلوغ ترين و طبعا پر استرس ترين شهرهاي جهان پايتخت ها هستند . پايتخت ها شهرهايي هستند با تجمع مشاغل و آدم ها . اهميت كيفيت زندگي مردم ساكن در يك پايتخت و تاثيرش بر فضا و حتي سرنوشت يك جامعه بر كسي پوشيده نيست. به عنوان مثال بسياري از انسان هاي مهم ،تاثيرگذار، جريان ساز و پيشرو يك كشور در پايتخت آن زندگي ميكنند، بنابراين فضاي كلي زندگي در آن شهر بر زندگي آن ها تاثير ميگذارد و طبعا اگر آن ها در فضايي پر استرس و افسرده زندگي كنند جريان هايي زير سايه افسردگي و نااميدي فضاي كلي يك كشور را فرا مي گيرد .
سایتی به نام زيپ جت با بررسي موارد مختلف در يك كشور و با امتیازاتی که به آنها می دهد میزان استرس آن شهر را مشخص می کند.
مواردي شامل جمعیت ، درآمد ، قدرت خرید ، قرض ، امنیت ، بیکاری ، فضای سبز شهر ، ترافیک ، وسایل نقلیه عمومی ، برابری جنسیتی و قومیتی ، میزان آلودگی صوتی و آلودگی هوا و آلودگی از لحاظ نور ( همانند کم نور بودن فضای شهری ) ، همچنین مدت زمان روشن بودن هوا ، سلامت جسمی و سلامت روحی می شود. به هر یک از این فاکتورها از ۱ تا ۱۰ امتیاز داده می شود ، ۱ بالاترین امتیاز و ۱۰ پایین ترین امتیاز را دارد و در نهایت امتیازات با هم جمع شده و نمره نهایی میزان استرس موجود در هر شهر مشخص می شود.
و اما تهران
شايد هر كس حتي اگر براي مدت كوتاه طعم تهران نشيني را چشيده باشد بتواند رتبه اش را حدس بزند .
در كمال تاسف شهر تهران یکی از پر استرس ترین پایتخت ها به حساب مي آيد . تهران در میان ۱۵۰ شهر این لیست در رتبه ۱۴۵ ایستاده است. مواردی همچون شلوغ بودن شهر از لحاظ جمعیت ، سیستم حمل و نقل عمومی و مهم تر از همه آلودگی هوا از جمله مواردیست که باعث استرس در فضای شهر می گردد.
امروزه تهران از لحاظ مسيرهاي عبور و مرور مانند بزرگراهها و پل ها وضعيت نسبتا خوبي دارد ، از لحاظ سيستم هاي حمل و نقل مانند مترو ، بي آر تي اقدامات گسترده اي انحام گرفته است . گرچه در شهري با اين ابعاد شلوغي نبود سيستم حمل و نقل موسوم به قطار هوايي به شدت احساس ميشود .
اما مشكل شلوغي شهر تهران مشكلي است كه بايد در سطح ملي برايش چاره اي انديشديد . اگر ميخواهيم تهران از اين شلوغ تر نشود بايد كاري كنيم و يا ميكرديم! كه شهرهاي اطراف تهران تا شعاع دويست كيلومتري ، از اين شلوغ تر نشود . همه ما ميدانيم كه حجم زيادي از عبور و مرور در داخل تهران در روز توسط مردم غيرساكن در تهران صورت ميگيرد . مردم شهرهاي اطراف كه خود جمعيتشان به طرز سرسام آوري در حال افزايش است.
تا زماني كه فكري بنيادي به حال سيل جمعيت سرازير به سمت تهران نكنيم ، اگر تمام تهران بزرگراه شود و مترو و سيستم هاي حمل و نقل ، باز هم دردي دوا نخواهد شد . چون اين سيل هميشه چند منزل از ما جلوتر خواهد بود.
اگرچه برفرض اگر روزي توانستيم مشكل شلوغي ، كيفيت حمل و نقل را برطرف كنيم فقط يكي از آيتم ها برآورده شده .
به زعم نويسنده راه حل اساسي ، باور جمعي به حركت در جهت حفظ محيط زيست ، بومي گرايي و يكپارچه سازي كشور از لحاظ توزيع امكانات در تمامي زمينه هاست .
در مطلب بعدي 10 شهر از كم استرس ترين شهرهاي جهان را بررسي مي كنيم